به گزارش فارس، اندیشکده «واشنگتن» در مقالهای به قلم «دنیس راس» مینویسد: گمانهزنیها در مورد حمله اسرائیل به تأسیسات هستهای ایران بسیار زیاد شده است، اما بحث کمی در مورد احتمال موفقیت دیپلماسی و جلوگیری از نیاز به عملیات نظامی وجود دارد. * ایران در معرض فشار بوده و به دنبال راهی برای خروج از این وضعیت است بسیاری از کارشناسان مطمئن نیستند تهران موافق توافقنامهای باشد که از بازرسیهای مداخله آمیز استفاده کرده و به منظور توقف پیشرفت در توانایی تولید سلاح هستهای، غنیسازی اورانیوم را متوقف یا محدود میکند، اما در عین حال اجازه گسترش قدرت هستهای غیرنظامی را میدهد. اما پیش از آن که فرض کنیم دیپلماسی کارساز نیست، بهتر است در نظر داشته باشیم که اکنون ایرانیان در معرض فشار قرار دارند و نشانههایی دال بر این وجود دارد که تهران به دنبال راهی برای خروج از این وضعیت است. * ایرانیان خود را با تحریمها وفق دادهاند در 3 سال گذشته تغییرات زیادی رخ داده است. در ژانویه سال 2009، ایران در حال گسترش نفوذ خود در سراسر خاور میانه بود و رهبران عرب به خاطر اینکه باعث بر انگیخته شدن واکنش قهرآمیز ایران نشوند، تمایلی به انتقاد از این کشور نداشتند. دولت ایران نیز با فشارهای اقتصادی زیادی مواجه نبود؛ ایرانیان خود را با تحریمهای رو به رشدی که در آن زمان با آن مواجه بودند، وفق داده بودند. * آمریکا در حال اعمال فشارهای سیاسی، دیپلماتیک، اقتصادی و امنیتی بر ایران است دنیس راس در بخشی از این مقاله آورده است: دولت اوباما در ابتدا به دنبال روابط شفاف با ایران بود، اما متوجه شد که اگر رهبران ایران این تلاشها را نپذیرند، آمریکا باید برای توقف جاهطلبیهای هستهای ایران، فشاری بیسابقه به این کشور وارد آورد. در سال 2010، واشنگتن شروع به اعمال فشارهای سیاسی، دیپلماتیک، اقتصادی و امنیتی کرد و در عین حال راهی برای خروج ایران از این وضع باقی گذاشت. این راهبرد چگونگی تطبیق رفتار رهبران ایران در گذشته برای فرار از فشارهای عمده را نیز مورد توجه قرار میداد – از پایان جنگ با عراق در سال 1988 گرفته تا تعلیق غنیسازی اورانیوم در سال 2003. دولت اوباما اکنون شرایطی را ایجاد کرده است که احتمال موفقیت دیپلماسی را افزایش داده است. اما این که آیا واقعاً این گونه است، سؤالی است که جوابش معلوم نیست. * اسرائیل خواستار بهکارگیری گزینه نظامی در قبال ایران است اسرائیل نگران از دست رفتن گزینه نظامی است، و ممکن است تمایلی نداشته باشد تا صبر کرده و نتیجه دیپلماسی را ببیند. به عبارت دیگر، رهبران اسرائیل، شامل «بنیامین نتانیاهو» مدام خواستار «تحریمهای فلجکننده» بودهاند که این امر نشان میدهد آنان معتقدند رفتار ایران با اعمال فشار کافی تغییر خواهد کرد. این حقیقت که سرانجام تحریمهای فلجکننده اعمال شدند بدین معناست که احتمالاً اسرائیل این تحریمها و تهاجمات دیپلماتیک مربوطه را به کار خواهد برد؛ و باید هم این کار را بکند. * ایران علاقمند به راهحل دیپلماتیک است هنوز مشخص نیست که آیا رهبر ایران، «آیت الله علی خامنهای» تمایلی به مذاکره در باره مسئله هستهای دارد یا خیر. با این وجود، ایران نشان میدهد که علاقمند به راه حل دیپلماتیک است. وزیر امور خارجه ایران، «علی اکبر صالحی»، اظهار داشته است که ایران مذاکرات با پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل و آلمان را مجدداً از سر خواهد گرفت. او اخیراً بیان کرد که ایران در مورد طرح قدم به قدم روسیه برای رفع کنارهگیری هستهای، که هنگام طرح اولیه آن در سال گذشته با آن مخالفت کرده بود، مذاکره خواهد کرد. نظر میرسد که رهبران ایران برای مذاکره آماده شدهاند. البته دولت ایران ممکن است تلاش کند همزمان با پیگیری برنامه هستهای خود، مشغول مذاکره نیز شود. * شرایط کنونی مناسب برای بهکارگیری راه حل دیپلماتیک است علاوه بر این، با در نظر گرفتن تصمیم اوباما برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هستهای، رهبران ایران ممکن است با تعلل، احتمال اعمال قدرت در برابر تأسیسات هستهای کشور خود را بیشتر کنند. ایران میتواند به قدرت هستهای غیرنظامی دست یابد، اما نباید سلاح هستهای داشته باشد. در نهایت، آیت الله خامنه ای باید تصمیم بگیرد که کدام مورد خطر بیشتری برای حکومتش دارد: توقف دست یابی به سلاح هستهای یا سرسختی در پیگیری این برنامه با افزایش فشارهای اقتصادی فلجکننده. با اثر تحریمها، اکنون محیط برای کارکرد دیپلماسی مناسب است. ظرف چند ماه آینده مشخص میشود که آیا این گزینه موفق خواهد بود یا نه.
نظرات شما عزیزان: